สมเด็จบางขุนพรหม พิมพ์ฐานแซม

ปัญหาในพระสมเด็จของสมเด็จโต มีมากจบยาก จำเป็นต้องหาวิธีทดสอบที่น่าเชื่อถีอ ให้เห็นกับตาตัวเองดีกว่าจะไปถามใคร และปริมาณพระก็มีมากด้วย จึงต้องหาวิธี"คัดออก" โดยใช้"น้ำขมิ้น"ใช้วิธีโบราณคือ"ปูนกินหมาก"ที่ทำจากปูนเปลือกหอยผสมกับน้ำขมิ้นกลายเป็น"สีแดง"สรุปได้ว่าถ้าปูนเปลือกหอยใหม่ๆ(ยังไม่หมดอายุ)เมื่อสัมผัสกับน้ำขมิ้นจะต้องเปลี่ยนจากสีเหลืองเป็นสีแดง ดังนั้นถ้าปูนหมดอายุแล้วผสมกับน้ำขมิ้นจะไม่เปลี่ยนสีคือเป็นคงเป็นสีเหลืองตามเดิม ปูนเปลือกหอยในพระสมเด็จมีอายุเกิน150ปีหมดอายุนานแล้ว เมื่อทดสอบกับน้ำขมิ้น ต้องไม่เปลี่ยนสี วิธีนี้คัดพระออกได้เยอะมาก ปูนทั่วๆไปอายุ80ปีขึ้นไปก็หมดอายุแล้ว แต่หากทดสอบแล้ว"แดง"เป็นปูนใหม่ที่ยังไม่หมดอายุ ไม่ถึงยุคสมเด็จโตแน่ แต่หาก"ผ่าน"จากการเช็คน้ำขมิ้น ยังสรุปไม่ได้ว่า"แท้"เพราะอาจเป็นพระเก่าอายุร้อยปีเศษๆ(ยังไม่ถึงยุคสมเด็จโต)ก็ได้
องค์ที่ทดสอบขมิ้นผ่านแล้วหากอยากพิสูจน์ต่อต้องตรวจสอบองค์ประกอบภายในว่ามีอะไรบ้าง ตามตำราของ อาจารย์ตรียัมปวาย ด้วยเครื่อง"xray fluorescense scan"ชื่งเครื่องนี้ราชการใช้กัน มีเอกชนเจ้าเดียว(ที่รู้)ที่รับตรวจคือเฮียกุ่ย รัชดา ราคา2000บาท/องค์ แพงเกิน แต่จำเป็นเพราะไม่รู้ตรวจที่ไหน ที่เป็นเครื่องนี้เพราะมีแร่ธาตุครบที่ระบุไว้ในตำรา
ทดสอบแบบนี้อย่างน้อย เราจะได้มั่นใจเพราะเห็นแต่ภายนอกก็ดูดี และมักเข้าข้างตัวเองว่า"แท้"แต่ทดสอบภายใน ถ้าเป็นอย่างเราคิด จะเพิ่มความมั่นใจมากขึ้น